به نام او که تنها او حق است
اینکه باید به فردا فکر کرد درسته، ولی بماند...
اینکه چرا وقتی از فردامون خبر نداریم، حرص مال دنیا رو می زنیم ، البته بعضیامون ، بماند...
اینکه زندگی قشنگه و خدایی که همه قبولش داریم این همه نعمت داده، تا روزگاری رو که رو زمینیم سخت نگذره بماند...
اینکه خیلیامون سفره هامون پر از برکته، واسه همین با اسمش شروع می کنیم و با شکرش تموم ، بماند...
ولی خودمونیم ... زندگی برا بعضیا سخته.
راه دور نریم. بعضیای دور و برمونو میگم؛ اونایی که تنبلن و چشمشون به دست این و اونه و بدون حرکت برکت میخوان، بماند....
اونایی رو میگم که زورشونو برای نون حلال میزنن، ولی زورشون خیلی به زور زمونه نمی چربه.
من وتو می دونیم همه از خاکیم، خاک سرزمینمونم پر از مِهره، پس بماند....
اگه بدونیم یه جایی، یه کسی، یه دردی داره ، همه مون یا علی رو از بچگی یاد گرفتیم، اونم مدد میکنه پس بماند....
سفره تون پر برکت؛ فقط یه آمین ازتون میخوام که هیچ سفره ای بی نعمت نمونه.
حالا با یاعلی تو یا یا علی من.
یا علی
